دنیای GIS

در منابع GIS بسیار ادعا می‌شود که 80 درصد از کل اطلاعات موجود مرتبط با یک نقطه بر روی  زمین است. به عبارت دیگر این اطلاعات زمین مرجع‌اند. ادعای 80 درصدی نخستین بار در گزارشی از شهرداری Burnaby ارائه شد. سپس این ادعا در منابع علمی دیگر بدون توجه به منشاء اولیه آن (داده های شهرداری و دولت) تکرار شد. به نظر می رسد این ادعا بیش از حد و بدون توجه به منشاء آن تعمیم یافته باشد.
نتایج مطالعه Hahmann و Burghardt  بر روی ویکی پدیای آلمانی زبان ادعای 80 درصدی را تایید نمی‌کند ولی شواهدی ارائه می‌دهد که می‌تواند تاییدی بر ادعای 60 درصد باشد. بدین‌ترتیب می‌توان ادعا کرد 60 درصد از کل اطلاعات موجود زمین مرجع‌اند.

تجربه من نشان می دهد جای چنین تحقیقاتی در فضای کار شرکت های ایرانی به شدت احساس می شود. معمولا مدیران وقتی می خواهند بر روی GIS سرمایه گذاری کنند یکی از سوالاتی که در ذهن شان هست پاسخ به این مساله است. چند درصد از اطلاعات ما ماهیت مکانی دارند؟ چه بخشی از تصمیمات ما وابسته به وجود اطلاعات مکانی بروز و دقیق است؟ میزان بازگشت سرمایه گذاری ما در GIS تا چه حد و از کجاست؟ متاسفانه دانشگاه های ایرانی فعال در رشته علوم اطلاعات مکانی تاکنون در حوزه اقتصاد GIS پژوهش خاصی چه در سطح دکترا و چه در سطح کارشناسی ارشد انجام نداده اند. اگر دنبال موضوع  پایان نامه هستید (بسیاری از ارجاعات به این سایت از همین بخش است) حوزه اقتصاد GIS یک حوزه کاملا جدید در ایران است.